Thursday, July 29, 2010

Gangguan Seksual Awek Banci

Penat bekerja. Terkejar sana sini memang terbaik lah orang cakap. Nampak macam orang buat bisnes juta-juta. Rambut aku sekarang pun dah macam gula kapas. Mau tukar fesyen lain pulak. Tapi rambut pendek lagi. Rindu rambut panjang aku yang macam Maya Karin dulu.

Balik keje semalam. Lepak rumah. Tengok TV. Ada orang ketuk pintu rumah. Sapa pulak mai malam-malam cenggini. Tak faham langsung orang nak berehat dengan anak bini.(ayat lagi 2 tahun)

Bukak pintu. Ada 2 orang awek tudung. Boleh tahan. Orang lain selalu kontrol macho, aku tak. Aku kontrol rambut.


"Encik, saya nak banci"

Oh. Banci.

"Boleh kami masuk ke?" awek banci tanya.

Dengan ilmu dan pegangan agama yang kuat dalam diri. Aku cakap dengan sopan santun.

"Tak manis anak dara masuk rumah bujang hensem-hensem macam kami ni"

Upacara banci berlaku di pintu rumah saja. Tiada hidangan cekodok ataupun air teh O. Kerusi nak duduk pun aku tak kasi sebab takkan nak tarik sofa taruk depan pintu.

Pung Pang Pung Pang. Ha Ha Ha. Kih Kih Kih. Bla Bla Bla. Ok. Ya. Tak. Emmm.

Dia tengok aku. Aku tengok dia. Dia senyum. Aku senyum. Dia tengok lagi. Aku tengok dia balik.

Settle banci. Awek banci dari sejak tadi tertunduk malu ucap terima kasih. Pastu dia tanya soalan last. Ini bukan soalan banci dah.





"Seksi boxer abang pakai tu. Beli kat mana?"



Oh celaka.


Patut duk tertunduk-tunduk sambil senyum gatal.

Bukan sebab aku kacak rupanya.

Lupa nak pakai kain pelikat mak aku kasi.

Cepat-cepat aku kunci pintu rumah.




Takut kena rogol.

Wednesday, July 21, 2010

Memori : Aku sebagai Cikgu Tusyen 2004

2004

Dulu jiran aku mintak aku jadi cikgu tusyen anak dia yang baru nak masuk Darjah 2 masa tu. Abang Din nama dia. Abang Din ni takdak anak pompuan. Jadi perasaan nak membantu tu kurang semangat sikit. Anak-anak laki dia ni buas sikit. Tapi memandangkan aku ni student yang menyewa rumah di sekitar kampung tersebut, tak manis pulak kalau menolak hajat orang walaupun dia takdak anak pompuan.

Anak Abang Din ni nama Amir. Amir ni peramah tak ingat dunia. Asyik mai umah aku ajak borak-borak dengan aku terutamanya. Tanya macam-macam. Aktif. Macam dah nak buat aku jadi geng bas sekolah.Lepas kawtim dengan abang Din, aku setuju ajar anak dia tusyen sikit-sikit. Abang Din cakap Amir ni tak reti membaca lagi. Dah berpuluh cikgu duk ajar tapi memang tak lekat ajaran dia. Dia mintak aku tolong apa yang patut. Ikutkan hati aku, aku nak kasi Amir minum air surah yassin. Tapi aku batalkan niat.

Tusyen aku khas untuk Amir saja. Budak-budak lain aku tak mau amik. Tempat tusyen kat rumah aku. Senang aku nak hisap rokok sambil mengajar ni. Baru ada style. Nasib baik dia takdak kakak. Kalau ada kakak,kira hari-hari aku ajar tusyen kat rumah dia. Free pun tak pa.

Aku dah plan jadual tusyen Amir biar tak kacau aku punya class. Kira lepas Isyak aku ajar dalam 1-2 jam. Semua aku dah plan baik punya. Sebagai anak Melayu yang bercita-cita tinggi dan tidak mudah mengalah, aku sahut cabaran untuk jadi cikgu tusyen tak bertauliah kepada Amir. Amir adalah bakal anak murid pertama aku.

Hari pertama. Amir datang. Seronok dia bukan main. Aku pun tak tau apa pasal dia seronok sangat. Ingat aku nak bagi dia main game kat komputer tu ke? Jangan harap Amir. Jangan mimpi la. Ini Cikgu Pett nak ajar tusyen tau.

Pelajaran pertama. Eja nama. Amir dengan pantas tulis nama penuh dia. Tulisan memang cakar ayam itik semua ada. Tapi kira ok. Boleh baca. Kemudian, aku suruh Amir baca ABC sampai habis. Bagus. Boleh je ingat sampai huruf Z. Menurut bapak dia, Amir ni lemah dalam membaca. Aku kena test lagi Amir punya tahap pendidikan.


"Amir..B.U.K.U bunyi apa?"

Amir senyap. Tiada tindak balas. Terkebil-kebil.

"B.U bunyinya Bu...K.U bunyinya Ku..apa dia Amir bunyinya?" aku tanya lagi.










"GAJAH"




Jawapan Amir adalah jawapan yang menyebabkan aku terus batalkan niat untuk menjadi seorang cikgu.

Tuesday, July 20, 2010

Aku tengah best fikir benda ni

Banyak berfikir membuatkan otak menjadi pandai untuk menganalisis banyak benda. Tapi kadang-kadang menyusahkan kepala otak saja. Bila dah banyak keja, mesti aku banyak berfikir. Apa yang kena buat, betul ka apa yang aku nak buat, apa yang aku kena buat esok lusa, apa kesan dia, bla..bla..bla..

Semua orang ada benda yang nak difikir. Ada saja benda nak selesaikan. Masalah toksah cerita la. Banyak jugak yang duk mai. Tapi masalah aku tak berat sangat. Masalah yang paling besar bagi aku ialah bila aku tak dak duit. Gila betui nak fikir. Aku tak dak masalah cinta. Tapi masalah nak mengorat awek ada. Tapi takpa. Aku boleh handle lagi.

Tapi sekarang ada benda yang aku duk fikir sejak minggu lepas. Nak kata masalah, tak juga. Ada la sikit-sikit. Tapi benda yang aku fikir ni bertitik tolak dari keinginan. Keinginan yang semulajadi. Tak tau pasai pa benda ni aku duk fikir sejak minggu lepas. Makin lama,makin best pulak aku fikir. Sampai saat ini...





.....aku fikir nak kawen.



Best oooo fikir benda ni.


Jangan la cakap dengan sapa. Yg penting keinginan tu ada.


Takdak awek tu belakang kira.

Thursday, July 15, 2010

Tingkap Bukak Masuk Angin

Sikit agak la kalau nak tayang pun. Lain kali usha la kiri kanan depan belakang. Ini main bukak ja. Ingat la kat orang lain sama. Fikir dulu la sebelum nak bukak pun. Mata orang sekeliling tak buta lagi. Nanti apa pulak kata jiran-jiran lain kalau hangpa selalu buat macam tu. Dah la depan rumah aku.Ingat aku ni apa?




Apa nak jadila dengan awek-awek depan rumah aku ni.


Jenis bukak baju tak tutup tingkap.


Sapa yang salah dalam hal ni?Cakap sapa?




"Mak.Langsir tingkap tu tak payah hantar lagi.Lepas raya nanti la amik" - SMS kat mak.

Monday, July 12, 2010

Mak Punya Cerita - Calon Bini

Sabtu lepas mak aku datang mengejut ke KL ni. Dia pi umah adik aku. Kalau dia mai umah aku, memang xdak menantu nak layan. Hidup bujang rumah bersepah sikit. Terkejut jugak mak mai tiba-tiba tanpa SMS dan juga MMS. Email pun tak bagi. Macam ada benda penting saja.

Aku bergegas ke rumah adik aku kat Damansara. Disambut dengan nasik sama lauk pauk masakan adik ipar. Boleh tahan jugak sedap. Kira aku kasi licin habis lauk pauk supaya tak membazir.

“Mak mai sini tetiba ni awatnya?”

Mak aku hulur sekeping gambar. Gambar awek bai. Boleh tahan. Ayu dan manis. Apahal pulak mak aku suh aku tengok gambar awek ni. Aku dah tersipu-sipu malu.

“Budak ni baguih orang dia. Mak Jang hang yang rekemen ni. Malam satgi kita pi rumah jumpak dia ni.“

Sudah. Mak aku ni. Aku dah cakap aku nak cari sendiri. Bukan zaman 60an ni mak. Dulu-dulu boleh la dok rekemen-rekemen. Macamana aku nak mempraktikkan ilmu mengorat aku kalau macamni. Malu bai kalau mak tolong cari bini. Sia- sia aku usha awek kat Facebook.

“Budak ni duk sorang. Mak dia dah takdak. Siang dia keja cikgu tadika. Malam-malam duk jahit baju kat rumah. Isi masa lapang. Kira semuanya dia boleh buat. Masak pun pandai ni. Hang rasa okey dak budak ni?”

Bersungguh-sungguh mak aku cerita bai. Lu orang tak tau aku punya debar dah tahap macam orang masuk meminang dah ni. Kalau aku tolak nanti,derhaka.

“Mak,along bukan tak setuju kalau mak nak cari calon bini kat along. Tapi along tak sedia lagi mak. Biaq la along cari calon sendiri. Cinta tak boleh dipaksa mak. Mak jangan la kecik hati kalau along tak berkenan dengan pilihan mak ni.”


Aku kasi explain sama mak aku. Harap-harap dia faham perasaan aku ni.



Hang ni gila ka apa? Mak bukan nak rekemen kat hang. Ni mak nak rekemen kat sepupu hang tu. Dia suruh mak cari. Umuq dia pun dah masuk 35 tahun dah. Kalau hang nak bini hang cari sendiri la. Mak pun tau hang cerewet la Along. Mak suruh hang bagi pendapat saja la.”



Oh..Bukan untuk aku rupanya. Untuk sepupu aku kat kampung tu.

Lega.


Nyaris-nyaris aku nak tutup akaun facebook aku.

Jumpa lagi

Selamat dah semua. La ni kena atur masa macam bulan lepas. Susun atur waktu tido yang normal. Tidak perlu tido dalam bilik stor opis lagi.

Tapi hari ni kira boleh tido lagi dalam stor opis. Esok-esok la start keja betul-betul.

Jumpa lagi 4 tahun akan datang.


Aku rasa masa tu aku dah tengok bola dengan bini dan anak aku kot.


Pehhh..punya berangan tak ingat. Citttt!